Filmografia Nowej Huty 1983-1987

1983 rok

DOM NAPRZECIW KOŚCIOŁA

Reportaż, scen. i reż. – Janusz Zielonacki, zdj. - J. Jędrzejczyk, montaż   - Krystyna Makarewicz, 16 mm, 26 min.

Film o stanie wojennym widziany oczami mieszkańców bloku naprzeciw kościoła „Arka Pana” w Nowej Hucie.

Prod. TVP (Oddział w Krakowie).

TATRY JANUSZA TRZEBIATOWSKIEGO

Reportaż, czas proj. ok. 24 min.

Scen. i real. – Franciszek Kuduk. Zdj. – Ryszard Janowski. Muz. – Jolanta Szczerba. Montaż – Ewa Orzewicz - Romanowska.

Film obrazujący przeżycia artystyczne nowohuckiego twórcy  w zderzeniu z autentycznym pejzażem. Reportaż wyróżniono na Festiwalu Filmów o Sztuce (Sztokholm 1984).

Prod. TVP (Poltel).

RADIO „SOLIDARNOŚĆ”

Audycje Radia “Solidarność” nadawaliśmy z wieżowca. Program słychać było na II programie telewizji. Do tej audycji zrobiłem sygnał na flecie, który później wiele razy był wykorzystywany. To był marzec 1983 roku.

Radiostacja była tak niewielka, że przenosiliśmy ją w kartonie po koniaku, dlatego też jak były rewizje, to ubecy nie mogli jej znaleźć. Taśmę magnetofonową puszczaliśmy ze zwykłego magnetofonu “Kasprzak”.

Rafał Marchewczyk - pedagog z Nowej Huty.

1984 rok

CIEŃ JUŻ NIEDALEKO

Film fabularny, 35 mm, 2400 m. Scen. i reż. – Kazimierz Karabasz. Zdj. – Czesław Świrta. Muz. – Zbigniew Rudziński. Wykonawcy: Mariusz Dmochowski, Jarosław Kopaczewski, Włodzimierz Kwaskowski, Michał Bajor, Janusz Cywiński, Jerzy Janeczek, Jerzy Kryszak, Eliasz Kuziemski i inni.

Józef, około 60-letni rencista, przyjeżdża ze Szczecina do Nowej Huty  na uroczystość związaną z trzydziestą rocznicą otwarcia huty. Józef  z nieznanego powodu nie otrzymuje odznaczenia, jakie dostają inni jego koledzy i urażony opuszcza kombinat. Tylko za namową przyjaciela Leona godzi się na spotkanie z inżynierem, byłym szefem, który może wyjaśnić, co jest powodem tego pominięcia. Okazuje się, że inżynier choruje i nie udzieli żadnych wyjaśnień. Józef na czas wizyty zatrzymuje się w swoim starym mieszkaniu u syna. Choć Henryk przyjmuje ojca serdecznie, wyczuwa się między nimi jakieś zadawnione urazy, konflikty. W czasie pobytu nie udaje się Józefowi załatwić w kwaterunku sprawy przekazania synowi mieszkania. Znów na przeszkodzie stają biurokratyczne przepisy. Wieczorem Józef i Loen spotykają się w domu z Henrykiem i jego kolegami. Pod adresem weteranów padają zarzuty,  iż nie wykorzystali szansy awansu, jaką dawał proces uprzemysłowienia. Ta ostra wymiana zdań rozładowuje napięcia i stwarza możliwość porozumienia między ojcem a synem.

Fabularny debiut mistrza polskiego dokumentu przedstawia wyraziste portrety ludzi ze środowisk robotniczych w zwykłych życiowych sytuacjach. (A.W. – Leksykon Polskich Filmów Fabularnych).

Prod. Zespół Filmowy RONDO, Studio Filmowe KADR.

WIERSZ

Moja Polska

Co żyła w piosenkach

Ta z obrazów

Ta moja – jak żadna

Pod oknami moimi przebiegła

Razem z chłopcem

Co w rękach miał sztandar

Biegła prosto pod pałki milicji

Środkiem jezdni w mojej dzielnicy

I krzyczała

Że jest właśnie tutaj

Moja Polska

Moja Nowa Huta

Barbara Urbańska – mieszkanka Nowej Huty /fragment wiersza „Moja Polska”/.

1985 rok

BYŁY TAM

Dokument, 35 mm, 2 akty, 454 m., ok. 16 minut. Scen. – Danuta Halladin, Lidia Zonn. Reż. – Danuta Halladin. Zdj. – Piotr Malarski, Stanisław Plewa. Montaż – Ewa Smal.

Wspomnienia uczestniczek budowy Nowej Huty. Materiał archiwalny i współczesny. Opowiadają: Zofia Ostrowska (spawaczka), Stanisława Bąk (pomocnik maszynisty). Ponadto wspomnienia kobiet z murarskiej i betoniarskiej i betoniarskiej brygady.

Prod. WFD /F.3752/

PAMIĘĆ

Dokument, 35 mm, 10 aktów, 2759 m, 92 min. Scen. i reż. – Kazimierz Karabasz. Zdj. – Zbigniew Skoczek. Montaż – Lidia Zonn.

Film przedstawia budowniczych Nowej Huty, których zapytano,  jak pamiętają okres budowy z okresu od 1949 roku do 1954 /tzn.  od początku prac ziemnych do wytopu surówki z pierwszego wielkiego pieca/. W dokumencie wykorzystano materiały archiwalne pokazujące początki Nowej Huty.

Prod. WFD (F.3769).

KRONIKA FILMOWA – WFD

PKF 17/85

Temat 1. 26 m. Materiał archiwalny z WFD. Początki budowy kombinatu i miasta Nowa Huta.

INSTRUKCJA

“Hutnik” – pismo członków NSZZ “Solidarność”

Dzień 28 lutego 1985 roku należy traktować jako dzień protestu ludzi pracy przeciwko nieudolnej polityce władz i tworzeniu warunków przymusu ekonomicznego. W związku z powyższym należy:

- sprawdzić drożność kanałów informacyjnych i zapewnić kolportaż prasy i ulotek,

- przygotować możliwość załączenia o godz. 12.00 wszelkich syren, buczków i dzwonków,

- o tej godzinie pracownicy przerywają pracę równocześnie,

- na liniach technologicznych należy załączyć czerwone światło, a tam gdzie to możliwe wyłączyć urządzenia spod napięcia.

Strajk ma być dowodem, że nie jesteśmy bierni, że nie popadliśmy  w apatię i że nie jest nam wszystko jedno.

Tajna Komisja Robotnicza Hutników NSZZ “S” HiL Nowa Huta 5.II.85 r.

1986 rok

POWROTY

Dokument, 35 mm, 2 akty, 330 m.

Tadeusz Biegalski – starszy mistrz huty należał do PZPR od 1972 roku. Mówi o swoim wystąpieniu z partii z nastaniem “Solidarności”  i o powrocie do niej po kilku latach. WFD (F. 3852).

1987 rok

PAPIEROS OD PREZYDENTA

Dokument, 35 mm, 2 akty, 465 m. Scen. i reż. - Grzegorz Kwinta.  Zdj. – Stanisław Szabłowski oraz Archiwum WFD i PKF. Montaż – Grażyna Tormanowska. Występuje rodzina Zdebelaków – Józef, Emilia i Adam, a także Rafał Kopałka i maturzyści Technikum Hutniczo  – Mechanicznego z Nowej Huty.

Film opowiada o życiu i poglądach przedstawicieli kilku pokoleń nowohuckiej rodziny. Ojciec budował Nową Hutę, syn pracuje tu jako nauczyciel w szkole średniej. Film próbuje odpowiedzieć na pytania: jaki jest ich stosunek do miasta, jakie mają ideały, jak widzą swoje miejsce w społeczeństwie. Nawiązanie do pionierskich czasów Nowej Huty, kiedy to bohater filmu za dobrą pracę otrzymał od prezydenta Bieruta papieros. Nagroda pozaregulaminowa na Festiwalu Filmów Dokumentalnych (Oberhausen 1989).

Prod. WFD (F. 3914).