Inżynier elektryk, jeden z fotografów Nowej Huty obok Stanisława Senissona, Romana Wesołowskiego, Henryka Hermanowicza, Wiktora Pentala czy Henryka Makarewicza. Urodził się w Blachowni koło Częstochowy. Mieszkał tam w czasie niemieckiej okupacji. Skończył w Częstochowie Technikum Górnictwa Rud. W 1955 r. przeniósł się z rodziną do Nowej Huty, gdzie jego ojciec, inżynier mechanik, podjął pracę na wydziale W-5 w kombinacie metalurgicznym. Robert Kosieradzki rozpoczął studia na AGH. W tym czasie kupił pierwszy aparat i zaczął fascynować się fotografią. W 1958 r. został członkiem Klubu Fotograficznego przy Zakładowym Domu Kultury Huty im. Lenina. Skończył studia i jako inżynier elektryk pracował w HiL (1961–1972). Następnie zatrudnił się jako fotograf w Miejskim Biurze Projektów w Krakowie. Został przyjęty do krakowskiego okręgu ZPAF w 1974 r. W latach 1985-1990 jako instruktor w Nowohuckim Centrum Kultury wychował kilkudziesięciu fotografów. Na swoich zdjęciach uwieczniał przede wszystkim nowohucką codzienność, prostotę i trudy życia, absurdy otaczającej go rzeczywistości, brzydotę miasta. Czynił to w sposób bardzo plastyczny i wystudiowany. Prace Kosieradzkiego były ozdobą kilkudziesięciu wystaw w Polsce i za granicą, jednak nigdy nie doczekał się wystawy indywidualnej. Zmarł nagle w Krakowie w 1990 r. Po jego śmierci NCK, a w ostatnich latach Muzeum Fotografii w Krakowie przygotowało kilka wystaw poświęconych artyście. Wielkim admiratorem jego twórczości jest krakowski fotograf Adam Gryczyński, który doprowadził w 2016r. do wspaniałej wystawy zdjęć Kosieradzkiego w Muzeum PRL, w budynku dawnego kina „Światowid”.
© Ośrodek Kultury im. C. K. Norwida
© Paweł Jagło / tekst
© Róża Kolecka, Anna Gotfryd-Kolecka / rysunek
Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”.