Grafik, malarz, rzeźbiarz, związany z Nową Hutą podobnie jak wielu innych artystów, którzy tu posiadali swoje pracownie i tworzyli. Urodził się w Płowcach koło Sanoka. W 1946 r. zamieszkał w Krakowie. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych, a w 1954 r. Akademię Sztuk Pięknych im. Jana Matejki. Uczeń mistrzów malarstwa: Wojciecha Weissa i Zbigniewa Pronaszki. Z Nową Hutą związał się w 1956 r., kiedy razem z żoną Józefą Sobór-Kruczek i synem Pawłem zamieszkał na ostatnim piętrze „helikoptera” - pierwszego wieżowca w Nowej Hucie, zlokalizowanego na os. Centrum D. W alejce obok bloku stworzył galerię sztuki „Pod chmurką”. Był także współzałożycielem Teatru Lalek „Widzimisię” w Domu Kombatanta na os. Górali. Brał udział w około 150 wystawach w Polsce i za granicą. Mieszkańcy znają go przede wszystkim z prac rzeźbiarskich, które ustawiał w plenerach nowohuckich osiedli. Z licznych instalacji artystycznych zachowały się do dziś tylko dwie: „Zdobyta przestrzeń” na os. Tysiąclecia w Mistrzejowicach oraz rzeźba „Mała Kochanica” w Zakładowym Domu Kultury (dzisiaj Ośrodek Kultury im. C. K. Norwida) na os. Górali 5. Największą kolekcję jego prac posiada Muzeum Historyczne w Sanoku. Zmarł w 1983 r. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
© Ośrodek Kultury im. C. K. Norwida
© Paweł Jagło / tekst
© Róża Kolecka, Anna Gotfryd-Kolecka / rysunek
Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”.