Ks. Kazimierz Jancarz (1947–1993)
Ksiądz katolicki, kapelan nowohuckiej „Solidarności”. Urodził się w Suchej Beskidzkiej. Absolwent Technikum Kolejowego w Krakowie (1966). Tutaj też w 1972 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Posługę zaczynał jako wikary w parafiach w Pisarzowicach, Andrychowie, Oświęcimiu i Niepołomicach. W 1978 r. trafił do kościoła św. Maksymiliana Kolbego w Nowej Hucie – Mistrzejowicach, którego budowę zapoczątkował ks. Józef Kurzeja (1937-1976). Na czas jego pracy w parafii przypadła konsekracja kościoła, której dokonał 22 czerwca 1983 r. Jan Paweł II. Ks. Jancarz dał się poznać jako świetny organizator i człowiek wielu talentów. Założył Konfraternię Akademicką dla studentów i pracowników naukowych krakowskich uczelni. Do historii przeszedł przede wszystkim jako kapelan podziemnej „Solidarności” w mrocznym czasie stanu wojennego. W 1982 r. zorganizował Duszpasterstwo Ludzi Pracy (organizację niosącą materialną i duchową pomoc rodzinom internowanych) i zapoczątkował tzw. msze czwartkowe za Ojczyznę w dolnym kościele w Mistrzejowicach (od 24 czerwca 1982 r.). Założył też Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy im. kard. Stefana Wyszyńskiego w Krakowie – Mistrzejowicach i Niezależną Telewizję Mistrzejowice. Sprawował posługę kapłańską dla strajkujących hutników w kombinacie, dokąd został przemycony w karetce pogotowia. Po pacyfikacji strajku w nocy z 4 na 5 maja 1988 r. założył Wikariat Solidarności z Potrzebującymi, który wspierał materialnie poszkodowanych robotników. W 1988 r. współorganizował Międzynarodową Konferencję Praw Człowieka w Mistrzejowicach. Od 1989 r. był proboszczem w podkrakowskiej Luborzycy, gdzie zmarł nagle w 1993 r. Jego imię nosi ulica w Mistrzejowicach i Szkoła Podstawowa nr 85 na os. Złotego Wieku.
© Ośrodek Kultury im. C. K. Norwida
© Paweł Jagło / tekst
© Róża Kolecka, Anna Gotfryd-Kolecka / rysunek
Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”.
